درمان دیابت نوع 1 بدون نیاز به تزریق انسولین

دیابت نوع 1 یکی از بیماری‌های مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس حمله می‌کند و عملکرد طبیعی آن را مختل می‌سازد. برای درمان این بیماری، بیماران معمولاً مجبور به استفاده مداوم از تزریق انسولین هستند. اما به تازگی یک داروی جدید با نام Teplizumab معرفی شده است که به طور بالقوه می‌تواند نیاز به تزریق انسولین را تا مدت‌های طولانی به تأخیر اندازد. این دارو سیستم ایمنی بدن را به‌طور مجدد آموزش می‌دهد و روند پیشرفت بیماری را کند می‌کند.

آزمایش داروی Teplizumab و نتایج آن

در بریتانیا، یک زن 36 ساله به نام «هانا رابینسون» اولین بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 1 است که تحت درمان با داروی جدید Teplizumab قرار گرفته است. این دارو به گفته پزشکان می‌تواند نیاز به تزریق انسولین را تا سه سال به تأخیر بیندازد، البته به شرطی که در مراحل ابتدایی بیماری تجویز شود.

Teplizumab در مقایسه با درمان‌های کنونی که تنها بر تزریق انسولین تمرکز دارند، مستقیماً به ریشه مشکل یعنی سیستم ایمنی بدن پرداخته و آن را اصلاح می‌کند. در دیابت نوع 1، سیستم ایمنی بدن به‌اشتباه به سلول‌های بتای پانکراس حمله کرده و عملکرد آنها را مختل می‌کند، در حالی که داروی Teplizumab با آموزش مجدد سیستم ایمنی بدن، از حمله به این سلول‌ها جلوگیری می‌کند و در نتیجه روند پیشرفت بیماری کند می‌شود.

مکانیسم عملکرد داروی Teplizumab

Teplizumab به‌طور خاص بر روی سیستم ایمنی بدن عمل می‌کند. این دارو با متوقف کردن حملات سیستم ایمنی به سلول‌های بتای پانکراس، از تخریب آنها جلوگیری کرده و تولید انسولین را به صورت طبیعی در بدن حفظ می‌کند. این روند باعث می‌شود که بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 مدت بیشتری بتوانند بدون نیاز به تزریق انسولین زندگی کنند. پزشکان معتقدند که این درمان می‌تواند تحولی اساسی در درمان دیابت نوع 1 به وجود آورد و روند بروز بیماری را دو تا سه سال به تأخیر بیندازد.

شرایط مناسب برای تجویز داروی Teplizumab

یکی از نکات مهم در استفاده از داروی Teplizumab این است که باید در مراحل ابتدایی بیماری تجویز شود. در این مرحله، هنوز بیشتر سلول‌های بتای پانکراس عملکرد خود را حفظ کرده‌اند و دارو می‌تواند از تخریب بیشتر آنها جلوگیری کند. به‌طور معمول، زمانی که علائم دیابت نوع 1 مانند تشنگی شدید، کاهش وزن و خستگی ظاهر می‌شود، بیشتر از 75 درصد از توانایی تولید انسولین بدن از بین رفته است. بنابراین، تأثیر دارو در این مرحله کاهش می‌یابد.

تشخیص دیابت نوع 1 در مراحل اولیه با استفاده از آزمایش‌های خون ساده امکان‌پذیر است که می‌توانند نشانگرهای حملات ایمنی بدن را شناسایی کنند. این امر به پزشکان کمک می‌کند تا در اسرع وقت درمان را آغاز کنند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.

تجویز داروی Teplizumab در بریتانیا و ایالات متحده

داروی Teplizumab در حال حاضر در ایالات متحده برای درمان دیابت نوع 1 تأیید شده است و در بریتانیا در دست بررسی توسط نهاد نظارت بر درمان‌ها (NICE) است. اگرچه این دارو هنوز به صورت عمومی در دسترس نیست، اما بیمارستان سلطنتی دوون و اکستر (RD&E) موفق به دریافت مجوز ویژه برای درمان هانا رابینسون با این دارو شده است. این پیشرفت در درمان دیابت نوع 1 می‌تواند به بیماران امید جدیدی بدهد که در آینده‌ای نزدیک قادر به مدیریت بهتر بیماری خود باشند.

تأثیر این درمان بر کیفیت زندگی بیماران

یکی از بزرگترین چالش‌ها برای مبتلایان به دیابت نوع 1، نیاز به تزریق مداوم انسولین است. این کار نه تنها زمان‌بر است، بلکه گاهی اوقات مشکلات جانبی مانند نوسانات قند خون و عوارض ناشی از مصرف بیش از حد انسولین نیز به‌وجود می‌آید. اگر داروی Teplizumab بتواند تأثیر این روند را کاهش دهد، زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت و فشار روانی ناشی از این بیماری کمتر خواهد شد.

نتیجه‌ گیری

در حال حاضر، Teplizumab امیدهای بزرگی برای درمان دیابت نوع 1 به‌وجود آورده است. با توجه به اینکه این دارو می‌تواند سیستم ایمنی بدن را به‌طور موثر آموزش دهد و روند تخریب سلول‌های بتا را متوقف کند، به نظر می‌رسد که تحولی بزرگ در درمان دیابت نوع 1 در انتظار بیماران باشد. اگر این دارو در مراحل اولیه بیماری تجویز شود، می‌تواند نیاز به تزریق انسولین را تا سه سال به تأخیر بیندازد و به این ترتیب کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 را بهبود بخشد. البته برای تجویز این دارو نیاز به تحقیقات بیشتر و تاییدات نهایی است، اما امیدها برای آینده بسیار روشن‌تر از قبل به نظر می‌رسند.