دانشمندان دانشگاه استنفورد به تازگی مولکول جدیدی به نام BRP (BRINP2-related peptide) را کشف کرده‌اند که میتواند به عنوان جایگزینی مؤثرتر و کم‌خطرتر برای داروهای کاهش وزن مانند اوزمپیک (سماگلوتاید) عمل کند. این مولکول طبیعی در کنترل اشتها و کاهش وزن همانند داروهای رایج موجود مؤثر است، اما با عوارض جانبی کمتری همراه است.
با توجه به شیوع بالای اضافه وزن و چاقی در سراسر جهان، دستیابی به روش‌های جدید و ایمن برای کاهش وزن امری ضروری است. داروهای کاهش وزن فعلی اغلب با عوارض جانبی ناخوشایندی همراه هستند که میتواند منجر به محدودیت در استفاده از آنها شود. بنابراین، کشف مولکول BRP که میتواند اثرات مشابهی به داروهای موجود داشته باشد، به نظر می‌رسد که پیشرفت بزرگی در این حوزه باشد.
پروتئین BRP و نحوه تأثیر آن بر کاهش اشتها
پروتئین BRP یک پپتید 12 آمینواسیدی است که به تازگی کشف شده و توانایی کاهش اشتها را از طریق فعال‌سازی نورون‌های خاصی در مغز دارد. این پپتید برخلاف هورمون GLP-1 که در داروهایی مانند اوزمپیک به کار می‌رود، از یک مسیر متابولیکی متفاوت برای کاهش اشتها استفاده می‌کند.
بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته و گزارش‌های منتشر شده، پپتید BRP میتواند به میزان قابل توجهی فعالیت نورون‌های مسئول کنترل اشتها را در مغز افزایش دهد و با فعال‌سازی گیرنده‌های خاصی در سیستم عصبی مرکزی، احساس گرسنگی را کاهش دهد. این مکانیسم متفاوت به این معناست که BRP احتمالاً عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهایی مانند اوزمپیک دارد.
آزمایش های انجام شده بر روی موش ها و نتایج آن ها
پژوهشگران برای بررسی تأثیر پروتئین BRP از برنامه‌ریزی هوش مصنوعی به نام “Peptide Predictor” استفاده کردند که توانست مولکول‌های بالقوه مفید را شبیه‌سازی کند. این ابزار از میان هزاران پروتئین، 373 مورد را برای مطالعه بیشتر انتخاب کرد و در نهایت 100 پپتید را آزمایش کرد. نتایج نشان داد که BRP از نظر تأثیر بر فعالیت نورون‌ها و سلول‌های تولیدکننده انسولین بسیار مؤثرتر از GLP-1 بوده و توانسته است بیش از 10 برابر فعالیت نورون‌ها و سلول‌های انسولین‌ساز را افزایش دهد.
در آزمایش‌هایی که روی موش‌های نر لاغر انجام شد، تزریق BRP میزان غذای مصرفی را در یک ساعت بعدی تا 50 درصد کاهش داد. همین تأثیر در خوک‌های مینیاتوری نیز مشاهده شد که سیستم متابولیکی آنها به انسان نزدیک‌تر است. همچنین، در آزمایشی که بر روی موش‌های چاق انجام شد، پس از 14 روز تزریق BRP، کاهش وزن متوسط 4 گرم مشاهده شد که عمدتاً از چربی بدن بود و هیچ کاهش عضلانی مشاهده نشد.
تفاوت پروتئین BRP با داروهای GLP-1 مانند اوزمپیک
یکی از معایب داروهای GLP-1 مانند اوزمپیک، از بین بردن توده عضلانی و استخوانی همراه با کاهش چربی است. تحقیقات نشان داده است که تقریباً 20 درصد از کاهش وزن ناشی از این داروها مربوط به از دست دادن عضله و استخوان است. این موضوع میتواند نگرانی‌هایی درباره تأثیرات طولانی‌مدت این داروها بر سلامت بدن به ویژه سلامت قلب و عروق ایجاد کند.
از طرف دیگر، پروتئین BRP به نظر نمی‌آید که تأثیری بر کاهش توده عضلانی داشته باشد و فقط بر کاهش چربی بدن تمرکز دارد. علاوه بر این، داروهای GLP-1 معمولاً با عوارضی مانند تهوع، یبوست و مشکلات گوارشی همراه هستند، اما تحقیقات نشان داده‌اند که BRP این عوارض جانبی را ندارد. این احتمالاً به دلیل فعال‌سازی گیرنده‌های متفاوتی در مغز است. طبق گفته دکتر کاترین سونسون، محقق دانشگاه استنفورد، BRP تنها در هیپوتالاموس، که مرکز تنظیم اشتها و متابولیسم در مغز است، عمل می‌کند، در حالی که داروهای GLP-1 گیرنده‌های مختلفی را در بخش‌های مختلف بدن فعال می‌کنند.
پروتئین BRP؛ گزینه ای طبیعی و ایمن برای کنترل وزن
با توجه به آمارهای جهانی، پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2050، چهار نفر از هر پنج آمریکایی دچار اضافه وزن یا چاقی خواهند بود. در این راستا، توسعه داروهای مؤثر و ایمن برای کاهش وزن اهمیت زیادی دارد. شرکت‌هایی که به رهبری دکتر سونسون تأسیس شده‌اند، به زودی آزمایشات بالینی BRP روی انسان‌ها را آغاز خواهند کرد. در صورت اثبات ایمنی و کارایی این مولکول، BRP میتواند به عنوان یک گزینه جدید و کم‌خطر برای درمان چاقی و کاهش وزن به بازار معرفی شود.
دکتر سونسون در این رابطه می‌گوید: “چندین دهه است که مشکل کمبود داروهای مؤثر برای درمان چاقی وجود دارد. هیچ‌کدام از داروهای موجود تاکنون نتواسته‌اند به اندازه سماگلوتاید در کاهش اشتها و وزن تأثیر بگذارند. ما امیدواریم که BRP بتواند در انسان‌ها هم نتایج مشابهی را به‌دست آورد.”
نتایج این تحقیق در مجله نیچر منتشر شده است و نشان می‌دهد که BRP میتواند در آینده‌ای نزدیک به یکی از مهم‌ترین داروهای کاهش وزن در جهان تبدیل شود.
نظرات کاربران